Αν θέλετε να μάθετε ποιες είναι οι πιο αξιόπιστες στοιχηματικες εταιριες στον κόσμο τότε μπορείτε να διαβάσετε τις πιο έγκυρες αξιολογήσεις για εταιριες στοιχηματων με πολλές πληροφορίες για υπηρεσίες και τα στοιχηματικά μπόνους εγγραφής που δίνουν. Δείτε τη σελίδα και συλλέξτε τις δυνατές γνώσεις για να επιβιώσετε στο χώρο του διαδικτυακού παιχνιδιού.














Βουλή - Αγορεύσεις / Παρεμβάσεις

18-01-2012. Αγόρευση κ. Π. Παυλόπουλου κατά τη συζήτηση επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών: «Επείγουσες ρυθμίσεις που αφορούν την εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012– 2015».
………….

ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ[1]: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα ήθελα να θέσω δύο ζητήματα αρχής, μολονότι συζητάμε επί των άρθρων, τα οποία προέκυψαν από την εξέλιξη της συζήτησης και από την παρέμβαση του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Οικονομικών κ. Ευάγγελου Βενιζέλου: Πρώτον, όταν το πρωί μιλώντας επί της αρχής έλεγα ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νόμο «φρουτιέρα» κατά το ρωμαϊκό δίκαιο της παρακμής και όταν έλεγα ότι πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που βρίσκονται πλίνθοι, λίθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα, φαίνεται ότι ήμουν ιδιαιτέρως αισιόδοξος. Διότι δεν είχα παρακολουθήσει την εξέλιξη των πραγμάτων μέσα από τροπολογίες επί τροπολογιών από Υπουργούς, οι οποίοι παρελαύνουν και τροποποιούν την προηγούμενη τροποποίηση, σε ένα νομοσχέδιο του οποίου δεν ξέρουμε όχι μόνο την αρχή, όπως φαινόταν από την κατάθεσή του, αλλά ούτε αυτήν την ώρα που βρισκόμαστε προ της ψήφισης των άρθρων, το τελικό περιεχόμενο των άρθρων αυτών. Δεν είναι τρόπος νομοθέτησης αυτός, κύριε Πρόεδρε. Είναι ευτελισμός της Βουλής, ως βουλευομένου οργάνου. Είναι ευτελισμός των ίδιων των Βουλευτών και τελικά ευτελισμός της ίδιας της δημοκρατίας. Αυτό είμαι υποχρεωμένος να το καταγγείλω, γιατί δεν το έχω ζήσει ποτέ στα δεκαέξι χρόνια που βρίσκομαι στην Αίθουσα.
Λυπούμαι πολύ, αλλά καμία έκτακτη περίσταση δεν δικαιολογεί τέτοιου είδους νομοθέτηση. Κάτι σοβαρό συμβαίνει, το οποίο υπονομεύει τα ίδια τα θεμέλια του κοινοβουλευτικού μας συστήματος και του ρόλου της Βουλής. Ιδού τα έδρανα! Αν τα έδρανα είναι αδειανά αυτήν τη στιγμή, δεν οφείλεται στην αβελτηρία των Βουλευτών, αλλά στο ότι είναι αδύνατο να νομοθετούν υπό αυτές τις συνθήκες. Και είναι υπεύθυνοι -και είμαστε υπεύθυνοι- αυτοί που νομοθετούν υπ’ αυτούς τους όρους για το τι συμβαίνει στη Βουλή αυτές τις κρίσιμες ώρες, που θα έπρεπε να είναι ο πυλώνας στήριξης των δημοκρατικών θεσμών μέσα στην κρίση, για να μην μετατρέψουμε την κρίση αυτή από οικονομική, σε κρίση θεσμών και σε κρίση δημοκρατίας.

Αυτό το επιβαρύνει πολύ περισσότερο ο τρόπος που παρενέβη και το περιεχόμενο της παρέμβασης του κ. Βενιζέλου. Ήταν απαράδεκτος εκ προοιμίου. Τι περίπου ήρθε και είπε; Ήρθε και μας είπε: «Ξέρετε, επειδή τρία κόμματα στηρίζουν την Κυβέρνηση Παπαδήμου, ό,τι αποφασίζεται στο Υπουργικό Συμβούλιο, πρέπει να υπερψηφίζεται από τη Βουλή και ιδίως από τα κόμματα, τα οποία συνέπραξαν στη στήριξη αυτή». Θα πρέπει να θυμάται ο κ. Βενιζέλος τους όρους υπό τους οποίους η Νέα Δημοκρατία εκλήθη να στηρίξει -και στηρίζει- την Κυβέρνηση Παπαδήμου και που -επαναλαμβάνω- είναι όροι από τους οποίους απορρέει και η όποια δημοκρατική της νομιμοποίηση.

Θυμόμαστε όλοι ότι η Κυβέρνηση Παπαδήμου επεβλήθη. Θυμόμαστε όλοι ότι η Κυβέρνηση Παπαδήμου έχει συγκεκριμένη θητεία και συγκεκριμένη αρμοδιότητα. Σε καμία περίπτωση η Νέα Δημοκρατία και κανείς από τους Βουλευτές της, με πρώτο τον Αρχηγό της, δεν θα αποδεχθεί κάτι άλλο. Η Αξιωματική Αντιπολίτευση παραμένει Αξιωματική Αντιπολίτευση -και αυτό ας το καταλάβει καλά ο κ. Βενιζέλος- και δεν είναι ούτε συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση ούτε αντιπολιτευόμενη συμπολίτευση. Είναι Αξιωματική Αντιπολίτευση που στηρίζει υπό όρους την Κυβέρνηση. Και τη στηρίζει, χωρίς σε καμία περίπτωση να της δίνει το δικαίωμα να αποτελεί το πέρασμα από την ευθύνη στην ανευθυνότητα του ΠΑΣΟΚ, ούτε να αποτελεί κολυμβήθρα του Σιλωάμ, ούτε σε καμία περίπτωση «πλυντήριο» ανομημάτων.

Όσες συνέπειες προκύπτουν από την άφρονα πολιτική των χρόνων που πέρασαν και που μας οδήγησε ως εδώ, αυτές τις συνέπειες τις έχει η κυβέρνηση Παπανδρέου και όσοι είναι εκείνοι από το ΠΑΣΟΚ που μετέχουν ακόμη στην Κυβέρνηση Παπαδήμου. Να συμπράξουμε στο να βγει ο τόπος από την κρίση μέχρι να επιτελέσει η Κυβέρνηση το καθήκον της, ναι. Αλλά να είμαστε και υποχρεωμένοι να ψηφίσουμε πράγματα τα οποία είναι απλώς και μόνο οι συνέπειες προηγουμένων αμαρτημάτων, όχι.

Και να θυμηθεί ο κ. Βενιζέλος, που μας καλεί να στηρίξουμε άνευ όρων αυτά τα οποία μας φέρνει εδώ επειδή πέρασαν από το Υπουργικό Συμβούλιο, λίγο πριν, πριν από δυόμισι χρόνια, όταν η κυβέρνηση Καραμανλή ζητούσε απλή συμπαράσταση σε ορισμένα πράγματα για την ανακοπή της πορείας, την οποία είχε η οικονομία και ο τόπος, ποια ήταν η στάση του;

Θα ήθελα να παρακαλέσω τον κ. Βενιζέλο να αντιστρέψει λίγο τους ρόλους. Ποια θα ήταν η στάση του κ. Παπανδρέου, αν η κυβέρνηση Καραμανλή ή η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχε φέρει τον τόπο εδώ που τον έφερε το ΠΑΣΟΚ και ήταν υποχρεωμένο το ΠΑΣΟΚ ως αξιωματική αντιπολίτευση να στηρίξει την κυβέρνηση Καραμανλή; Τι θα είχε συμβεί; Ξέρετε τι θα είχε συμβεί; Εδώ πήγε να στήσει ειδικά δικαστήρια για δήθεν πλαστά στοιχεία το Φλεβάρη του 2010. Θα ερχόταν τώρα να στηρίξει; Με αυτήν τη νοοτροπία του ΠΑΣΟΚ καλείται η Νέα Δημοκρατία όχι απλώς και μόνο να στηρίξει, αλλά να υποστεί και τις συνέπειες μιας πολιτικής της οποίας την κατάρρευση είχε προβλέψει ο κ. Σαμαράς ήδη από την άνοιξη του 2010;

Αλλά και αν ήταν διαφορετικά, ακόμη και αν ήταν μια κυβέρνηση μονοκομματική, από πότε η πλειοψηφία που τη στηρίζει, οι Βουλευτές που είναι εδώ για να τη στηρίξουν, στερούνται του δικαιώματος να πουν την άποψή τους ιδίως όταν βρισκόμαστε σε διατάξεις κατάφωρα αντισυνταγματικές, όπως αυτές που θα αναφέρω συνοπτικά και τις είπα και το πρωί;

Τι είναι οι Βουλευτές εδώ; Δεν είναι ελεύθεροι να σκεφτούν και να ψηφίσουν; Αυτό σημαίνει ότι ο κ. Βενιζέλος δεν έχει καταλάβει το ρόλο του Βουλευτή. Και τούτο είναι διπλά κακό για έναν πολιτικό με τόση εμπειρία και για έναν καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου.

Κατόπιν τούτου, έχουμε το δικαίωμα και την υποχρέωση να πούμε «όχι» εκεί που πρέπει, να πούμε «όχι» και για τους δύο λόγους που ανέφερα. Αναφέρω ενδεικτικά τρία άρθρα, το 2, το 4 και το 6, για να επανέλθω σε όσα είπα το πρωί, αφού δεν διορθώθηκε τίποτα από όλα αυτά.

Δεν κατάλαβα, ήρθε ο κ. Κουκουλόπουλος και μας είπε ότι καλές είναι οι διατάξεις, γιατί διευκολύνουν το δανεισμό των δήμων! Τις υπερψηφίζουμε, το ξέρω, γιατί δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, αλλά η κριτική ήταν άλλη. Ποιος έφερε τη λαιμητόμο ή την αγχόνη σε ό,τι αφορά την αδυναμία των δήμων να ανταποκριθούν στις δανειακές τους υποχρεώσεις και στις καινούργιες που απέκτησαν εν των μεταξύ; Είναι ή δεν είναι ο «Καλλικράτης», που μας τον εμφάνισαν ως δήθεν μεταρρύθμιση εξοικονόμησης πόρων ή εκσυγχρονισμού της διοίκησης του κράτους; Και όταν λέγαμε σε αυτήν την Αίθουσα ότι θα καταρρεύσουν τα οικονομικά των δήμων και της τοπικής αυτοδιοίκησης, δεν άκουγε κανείς τίποτε.

Το ξαναλέω, δεν υπάρχει ούτε το Ειδικό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Ελλάδα», που ήταν υποχρεωτικό να ισχύει πριν μπει σε εφαρμογή ο «Καλλικράτης». Και ύστερα φέρνουμε τέτοιες ρυθμίσεις. Δεν θα καταγγείλουμε το γεγονός ότι η τοπική αυτοδιοίκηση έφτασε εδώ που έφτασε κάτω από αυτές τις συνθήκες; Θα μας το απαγορεύσει ο κ. Βενιζέλος; Θα μας απαγορεύσει, δηλαδή, να πούμε ότι έρχονται τώρα να πληρώσουν αυτά που εδώ λέγαμε ότι δεν πρέπει να γίνουν υπό αυτές τις οικονομικές συνθήκες, μια μεταρρύθμιση που είναι στον αέρα, που είναι κτίσματα στην άμμο; Θα απαγορεύσει να πούμε ότι είναι μια φωτογραφική ρύθμιση εκείνη που αφορά το ΦΟΣΔΑ της Θεσσαλονίκης που τον πάνε πριν από τον «Καλλικράτη» για να μπορέσουν να ελέγξουν το διοικητικό τους συμβούλιο; Είναι ντροπή αυτή η διάταξη. Είναι διάταξη κομματικού νεποτισμού.

Δεύτερον, σε ό,τι αφορά στο άρθρο 4, το είπα, κύριε Υπουργέ, επειδή είναι και στα αντικείμενα της ευρύτερης αρμοδιότητας, να το πω έτσι, του οικονομικού επιτελείου και σας το λέει η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής. Φέρνετε μία διάταξη, η οποία ανατρέποντας κάθε είδους λογική σε ό,τι αφορά τον προσδιορισμό του ύψους του εισοδήματος και του φόρου τον οποίο πρέπει να πληρώσουν οι επιχειρήσεις, έρχεστε και μας λέτε ότι δεν θα είναι βάση της φορολογικής ικανότητας το εισόδημα, πραγματικό ή τεκμαρτό, δεν θα είναι βάση του τρόπου, με τον οποίο υπολογίζεται ο φόρος, ούτε το κέρδος, ούτε ο τζίρος. Θα είναι, λέει, εναλλακτικές μέθοδοι υπολογισμού του εισοδήματος μέσω διαφορετικών τεχνικών ελέγχων. Υπάρχει, δηλαδή, η πλήρης αβεβαιότητα.

Μαζί με τις ιδιωτικές εταιρείες που κυνηγάνε τους πάντες και που τους έχετε εκχωρήσει δημόσια εξουσία και το ξέρουμε, δεν ξέρει καμία επιχείρηση πώς θα υπολογιστεί ο τρόπος με τον οποίο θα φορολογηθεί. Φτιάχνει βιβλία, τα οποία είναι υποχρεωμένη να φτιάξει με τον τρόπο που σας είπα προηγουμένως, με τους δύο τρόπους υπολογισμού, αλλά όταν θα έρθει η ώρα να ελεγχθεί, άλλοι θα είναι οι έλεγχοι.

Και πιστεύετε σοβαρά, κύριε Υπουργέ, να φορολογήσετε με τέτοιες αντισυνταγματικές μεθόδους; Γιατί αυτό είναι αντισυνταγματικό και με το άρθρο 4 παράγραφος 5, που λέει ότι οι Έλληνες φορολογούνται ανάλογα με τις δυνάμεις τους -ποιες δυνάμεις τους;- και με το άρθρο 78 παράγραφος 1 του Συντάγματος.

Αλλά πέρα από αυτό, επειδή μιλάτε για ανάπτυξη και επενδύσεις, πιστεύετε σοβαρά μαζί με τους φορολογικούς συντελεστές των επιχειρήσεων, με τέτοιου είδους φορολόγηση των επιχειρήσεων, είναι κανείς τρελός να έρθει να επενδύσει στην Ελλάδα με τέτοια αβεβαιότητα; Δεν φτάνει που αλλάζετε τους φορολογικούς νόμους συνεχώς, έχετε φτάσει και σε αυτό πλέον το κατάντημα να μην είναι κανείς βέβαιος την ώρα που δηλώνει νομίμως ό,τι έχει να δηλώσει, το πώς θα φορολογηθεί. Αυτό δεν θα το πούμε; Σας το λέει η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής ότι είναι αντισυνταγματικό. Κραυγάζει. Κατά τον κ. Βενιζέλο, μιας και πέρασε από την «αυθεντία» του και την «αυθεντία» του Υπουργικού Συμβουλίου, οι Βουλευτές πρέπει να μείνουν σιωπηλοί.

Το τελευταίο το οποίο θα ήθελα να θίξω είναι το θέμα των δικηγορικών εταιρειών. Τι είναι αυτά που μας είπε ο κ. Παπαϊωάννου; Ο κ. Παπαϊωάννου ήρθε και μας είπε ότι «ξέρετε, αυτό μας είχε σταλεί και μας είχε ζητηθεί να κάνουμε ορισμένες τροποποιήσεις σχετικά με τις δικηγορικές εταιρείες. Οι δικηγορικοί σύλλογοι έστειλαν τις απόψεις τους και δεν έπεισαν τις αρχές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τον τρόπο με τον οποίο θα συστήνονται, αν πρέπει να συστήνονται, υποκαταστήματα δικηγορικών εταιρειών».

Το ερώτημα είναι, κύριε Υπουργέ, τις απόψεις των δικηγορικών συλλόγων τις πήρε απλώς και τις πήγε ως διαμετακομιστής η Κυβέρνηση ή υποστήριξε αυτή τη θέση, σε μια Ελλάδα που ξέρουμε ότι το δικηγορικό λειτούργημα είναι δημόσιο λειτούργημα και ο δικηγόρος είναι συμπαραστάτης της δικαιοσύνης; Το υποστήριξε αυτό ποτέ ή έρχεται και μας λέει ότι οι απόψεις των δικηγορικών συλλόγων, όπως διαβιβαστήκαν, δεν έπεισαν;

Έγινε καμία διαπραγμάτευση όταν έφτιαχναν το τελικό κείμενο του μνημονίου από την Κυβέρνηση, ώστε να πει ότι οι δικηγορικοί σύλλογοι έχουν δίκιο και δεν μπορεί στην Ελλάδα να δημιουργήσουμε τέτοιες συνθήκες. Και το ξέρετε πολύ καλά, γιατί δεν μπορεί να μεταβληθεί το δικηγορικό λειτούργημα σε εμπόρευμα. Δεν έγινε και έχουμε πικρή εμπειρία από αυτό. Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, και συγγνώμη για τη μικρή κατάχρηση του χρόνου.

Έχουμε πικρή εμπειρία, κύριε Υπουργέ, για τον τρόπο με τον οποίο βάλατε στο τελευταίο μνημόνιο ορισμένα πράγματα τα οποία δεν μας ζήτησε ποτέ η τρόικα. Γιατί δεν τα διαπραγματευτήκατε; Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα από την ιστορία των ταξί υπάρχει; Πού είναι ο κ. Βορίδης να το ομολογήσει εδώ ρητώς και ο κ. Ρέππας; Μας εμφάνισε ο κ. Ραγκούσης ότι ήταν απαίτηση της τρόικας. Αποδεικνύεται ότι η τρόικα δεν το είχε ζητήσει, παρ’ όλα αυτά στη διαπραγμάτευση το βάζει ο ίδιος. Και έρχεται ο κ. Βορίδης τώρα να το πάρει πίσω. Και ορθώς. Αυτές είναι οι παλινωδίες.

…. Τα ίδια γίνονται και με τις δικηγορικές εταιρείες. Κανείς δεν τις διαπραγματεύτηκε. Κανείς δεν στήριξε τη φωνή των δικηγορικών συλλόγων. Γιατί η λογική, δυστυχώς, και της Κυβέρνησης Παπαδήμου -και αυτή είναι η μεγάλη διαφορά- με τον Μάριο Μόντι που πήγε να πει στις Βρυξέλλες και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ποιες είναι οι διεκδικήσεις του ιταλικού λαού, είναι να μεταφέρει απλώς ποιες είναι οι απαιτήσεις της τρόικας απέναντι στον Ελληνικό Λαό. Αυτή η μεγάλη διαφορά πρέπει να σταματήσει.

Κατόπιν τούτου, και τη γνώμη μας θα λέμε και θα καταψηφίζουμε αυτό που πρέπει να καταψηφίσουμε και θα τονίζουμε πάντοτε ποια είναι τα όρια, επαναλαμβάνω, της πολιτικής της Κυβέρνησης Παπαδήμου.

Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε, και συγγνώμη για τον επιπλέον χρόνο που πήρα.

 


[1] Σελ. 3531, http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/a08fc2dd-61a9-4a83-b09a-09f4c564609d/es20120118(apog.).pdf