Βουλή - Αγορεύσεις / Παρεμβάσεις

8-1-2013_Αγόρευση κ. Π. Παυλόπουλου κατά την συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σν του Υπ.ΔΜ&ΗΔ: «Κατάργηση και συγχώνευση νομικών προσώπων του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα - Σύσταση Γενικής Γραμματείας για το συντονισμό του κυβερνητικού έργου και άλλες διατάξεις».
…………
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λεωνίδας Γρηγοράκος): … Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος.

ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ[1]: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
…
Εισαγωγικώς θα ήθελα να τονίσω ότι όσα θα πω για το θέμα των ενστάσεων αντισυνταγματικότητας, δεν το κάνω γιατί διεκδικώ κανενός είδους «αυθεντία» ούτε γιατί επικαλούμαι οποιαδήποτε αρχαιότητα. Το λέω εκφράζοντας απλώς την προσωπική μου άποψη. Αν κοιτάξει κανείς και την παράδοση που έχουμε στη Βουλή αλλά και τις ίδιες τις διατάξεις του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής, θα δει ότι οι ενστάσεις αντισυνταγματικότητας έχουν σημασία όταν η πολιτική μέσω των ενστάσεων, είναι το μέσον υπεράσπισης του Συντάγματος.

Αντιθέτως, δεν επιτελούν σε καμία περίπτωση τη λειτουργία τους όταν το Σύνταγμα γίνεται μέσω υπεράσπισης μιας συγκεκριμένης πολιτικής κατά περίσταση . Σ’ αυτές τις περιπτώσεις η ένσταση η ίδια ευτελίζεται και χάνει τη σημασία της, γιατί η ερμηνεία του Συντάγματος δεν μπορεί να γίνεται à la cart.

Και για να έλθω και στη συγκεκριμένη περίπτωση, για το βασικό θέμα το οποίο ετέθη δεν έχει κανείς παρά να δει τις οικείες διατάξεις. Το επαναλαμβάνω, όσο πιο λακωνικά γίνεται, καίτοι Μεσσήνιος. Το άρθρο 82 του Συντάγματος, στη μεν πρώτη παράγραφο ορίζει ότι η Κυβέρνηση καθορίζει και κατευθύνει τη γενική πολιτική της χώρας και στην παράγραφο 2 ορίζει ότι ο Πρωθυπουργός στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού μας πολιτεύματος, που πολλοί επικαλέσθηκαν, εξασφαλίζει την ενότητα της Κυβέρνησης και κατευθύνει τις ενέργειές της και τις ενέργειες των δημοσίων υπηρεσιών για την εκτέλεση της κυβερνητικής πολιτικής.

Μπορεί να μου πει κανείς αν ένας Πρωθυπουργός μπορεί να το κάνει αυτό μόνος του, με τις υπηρεσίες τού γραφείου του; Απαραίτητο είναι να υπάρχει μια ολόκληρη υπηρεσία που τον βοηθάει σ’ αυτό το συντονισμό, ο οποίος εξασφαλίζει και τη συ-νέχεια των δημόσιων υπηρεσιών. Πρέπει να υπάρχει, λοιπόν, αυτή υπό έναν όρο: Ότι δεν υποκαθιστά τον Πρωθυπουργό. Και πού υπάρχει υποκατάσταση, εάν κοιτάξετε τις διατάξεις;

Όχι μόνο, λοιπόν, δεν είναι αντισυνταγματική η ίδρυση μίας τέτοιας υπηρεσίας, αλλά η υπηρεσία αυτή πρέπει να υπάρχει κατά το Σύνταγμα, αλλιώς είναι γράμμα κενό περιεχομένου η αρμοδιότητα του Πρωθυπουργού. Είναι άλλο το ζήτημα, κύριοι συνάδελφοι, εάν μου λέγατε ότι κάνουμε συγκεκριμένες παρατηρήσεις για να βελτιωθεί η υπό ψήφιση ρύθμιση, εν όψει του ότι ήδη υπάρχει μια Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης η οποία ενδεχομένως να έχει παράλληλα καθήκοντα. Αλλά είναι σαφές ότι σ’ αυτούς τους χαλεπούς καιρούς που η πολιτική τρέχει με αυτήν την ταχύτητα, πρέπει να υπάρχει μία υπηρεσία που να συντονίζει, βοηθώντας τον Πρωθυπουργό προς την κατεύθυνση αυτή.
...
Κατά την εκτίμησή μου θα έπρεπε, κύριε Υπουργέ -το τόνισα και στην επιτροπή σας το λέω και τώρα- για να μην υπάρχει πρόβλημα σε ό,τι αφορά τον καθορισμό των αρμοδιοτήτων της νέας υπηρεσίας και της Γενικής Γραμματείας της Κυβέρνησης που είναι εντελώς διαφορετικά πράγματα και μας είπατε -και το λέτε και μέσα στην αιτιολογική έκθεση ότι άλλα είναι τα καθήκοντα της νέας υπηρεσίας- να κάνετε μόνο μία κίνηση για να διασκεδαστούν και οι οποιασδήποτε ανησυχίες. Στο άρθρο 16, εκεί που ξεκινάτε για τις αρμοδιότητες, να λέτε ρητά «...με την επιφύλαξη των διατάξεων, οι οποίες αφορούν τις αρμοδιότητες της Γενικής Γραμματείας της Κυβέρνησης, η νέα αυτή Γενική Γραμματεία κάνει το άλφα, το βήτα, το γάμα και το δέλτα...». Είναι τόσο απλό να το ξεκαθαρίσετε.

...
Κύριε συνάδελφε, επιτρέψτε μου να σας πω, κάντε αυτήν την παρατήρηση, αλλά εν πάση περιπτώσει μη μου λέτε ότι καταλύεται το Σύνταγμα επειδή ιδρύεται αυτή η υπηρεσία.
Γι’ αυτό είπα ότι χάνετε το δίκιο σας πολλές φορές όταν χρησιμοποιείτε το Σύνταγμα για να δικαιολογήσετε τις πολιτικές σας απόψεις. Αυτό είναι το μεγάλο λάθος. Κάντε κριτική στο νομοσχέδιο. Αυτή η υπηρεσία είναι απαραίτητη αρκεί να οριοθετηθούν οι αρμοδιότητες. Έτσι θα λειτουργήσει καλύτερα και η υπηρεσία και η Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης.

Για να μην επαναλαμβάνω αυτά που είπα στην επιτροπή και για να μη μιλήσω επί των άρθρων, ξαναλέω μόνο ότι αυτό το νομοσχέδιο μας δίνει ένα μεγάλο δίδαγμα. Κάνουμε αυτήν τη στιγμή με μία ταχύτητα -η οποία δεν επιτρέπει την απαραίτητη περίσκεψη- κινήσεις που θα έπρεπε να έχουν γίνει προ πολλού και είχαν δρομολογηθεί χρόνια ολόκληρα.

Θα είμαι πάντοτε αντίθετος σε εκείνους που θέλουν την εξίσωση των πάντων για το πώς φθάσαμε έως εδώ. Να αναλύουμε την πραγματικότητα χωρίς να την ωραιοποιούμε.

Όλες αυτές οι κινήσεις των συγχωνεύσεων είχαν δρομολογηθεί μέσα στο 2009. Ορισμένες από αυτές έγιναν πράξη με μεγάλες δυσκολίες. Ακόμη και στο ΠΑΣΟΚ το οποίο τώρα «τρέχει» προς αυτήν την κατεύθυνση, όταν ξεκινήσαμε τις συγχωνεύσεις των ασφαλιστικών ταμείων, ξέρετε ποια ήταν η εικόνα του κ. Παπανδρέου, του κ. Ραγκούση και των άλλων που είχαν βγει στο Σύνταγμα εκείνη την ημέρα που γίνονταν η ονομαστική ψηφοφορία για να διαμαρτυρηθούν; Άκουσα και μία συνάδελφο, η οποία τότε δεν ήταν στη Βουλή, να λέει «γι’ αυτό έπεσαν τα ασφαλιστικά ταμεία, γιατί δεν έγιναν καλά την εποχή εκείνη», ξεχνώντας ότι τα ασφαλιστικά ταμεία ύστερα από τη δημιουργία του ΕΟΠΥΥ όπως έγινε και ύστερα από όσα έγιναν με την περιουσία τους κατέρρευσαν.

Αυτές όμως οι συγχωνεύσεις είχαν δρομολογηθεί από τις 29 Μαΐου 2009. Είχαν μάλιστα ξεκινήσει να γίνονται ιδίως εκείνες που αφορούσαν τα υπολείμματα της Ολυμπιακής. Είχαν ενταχθεί -και το τονίζω- σε ειδικό πρόγραμμα, που τώρα «τρέχει» ο κ. Βολουδάκης με τον κ. Μανιτάκη για να περισώσουν ό,τι μπορούν από εκείνα τα κονδύλια.

Η Ελλάδα είχε εξασφαλίσει 610 εκατομμύρια ευρώ από το πρόγραμμα διοικητικής μεταρρύθμισης. Όλες αυτές οι συγχωνεύσεις είχαν ενταχθεί εκεί, για να γίνουν με ευρωπαϊκά χρήματα. Όμως εγκαταλείφθηκαν εντελώς. Δεν έγινε καμία συγχώνευση. Έγιναν κάποιες στις αρχές οι οποίες δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ. Μιλώ για κάτι περιθωριακές. Χάσαμε πολλά χρόνια. Και τότε τα κάναμε προγραμματίζοντας τη δουλειά μας χωρίς το μνημόνιο και την τρόικα. Τώρα μας επιβάλλει η τρόικα να τα κάνουμε όπως εκείνη νομίζει.

Γι’ αυτά κάποιοι ευθύνονται και αυτό δεν το ξεχνάμε. Η Ελ-λάδα δεν έφτασε εδώ με την ευθύνη πάντων και πασών σε ίσα μέτρα.

Και κάτι τελευταίο: Στα μέτρα που φθάσαμε να παίρνουμε τώρα -αναγκασμένοι να το κάνουμε για να μην πτωχεύσει η χώρα- δεν οδηγηθήκαμε μόνο διότι κάποιοι μας εγκλώβισαν δυστυχώς στα μνημόνια -όπως μας οδήγησαν δρομολογημένα για να φθάσουμε εδώ που φθάσαμε. Αλλά και γιατί όταν έγιναν τα μνημόνια, κάποια μέτρα τα οποία θα μπορούσαν να απαλύνουν όλα εκείνα που συνέβησαν επί μισθών και συντάξεων και επί των κατωτέρων εισοδηματικά τάξεων, δεν πάρθηκαν. Άρα τα κοινωνικώς άδικα μέτρα σε μεγάλο βαθμό θα μπορούσαν να αποφευχθούν εάν είχαν γίνει στοιχειώδη πράγματα, όπως οι συγχωνεύσεις που κάνουμε τώρα. Αν οι συγχωνεύσεις και οι αποκρατικοποιήσεις είχαν γίνει τον καιρό που έπρεπε, θα είχαμε εξοικονομήσει χρήματα.

Μίλησε ο κ. Λοβέρδος για ανάπτυξη. Δεν θα ξεχάσω ποτέ και δεν πρέπει να ξεχάσει κανείς ποτέ ότι οι αποκρατικοποιήσεις την περίοδο του ΠΑΣΟΚ επί κυβέρνησης Σημίτη απέφεραν 6,5 δισεκατομμύρια ευρώ.
…..
Επί κυβερνήσεως Καραμανλή σε πεντέμισι χρόνια έγιναν 9 δισεκατομμύρια ευρώ αποκρατικοποιήσεις χωρίς να υπάρξει κανένα πρόβλημα συνταγματικότητας ή οτιδήποτε άλλο. Τα δυόμισι χρόνια επί κυβερνήσεως Παπανδρέου και Παπαδήμου ξέρετε τι έγινε; Σκάρτο 1 δισεκατομμύριο ευρώ! Αυτά ήταν το 10% του ΟΤΕ που πουλήθηκε για 400 εκατομμύρια ευρώ και αν γίνονταν τον Ιούνιο του 2010 θα είχαμε αποκομίσει 800 εκατομμύρια ευρώ. Τα υπόλοιπα ξέρετε τι είναι, κύριοι συνάδελφοι; Τα υπόλοιπα 600 εκατομμύρια των αποκρατικοποιήσεων ήταν από άδειες παιγνίων και από άδειες του ΟΠΑΠ! Αυτές ήταν οι αποκρατικοποιήσεις που γίνονταν τον καιρό που έπρεπε να εξοικονομήσουμε από αξιοποίηση περιουσίας και από αποκρατικοποιήσεις για να μην επιπέσουν πάνω στους μισθούς και τις συντάξεις ή στα φορολογικά νομοσχέδια που συζητάμε τώρα.

Αυτή είναι η αλήθεια και δεν θα την ξεχάσουμε ποτέ. Και δεν πρέπει να την ξεχνάμε. Γι’ αυτό είπα ότι αυτό το νομοσχέδιο είναι ένα μάθημα για όλους. Να κάνουμε αυτά που πρέπει αλλά πρέπει να βοηθάνε και όλες οι πολιτικές δυνάμεις. Όχι όταν έρχεται η ώρα να τα κάνουμε την εποχή εκείνη, να σηκώνονται όλοι και να δείχνουν το δρόμο της αντίδρασης. Γιατί να που φτάνουμε τώρα. Και εκεί έχει ένα μερίδιο ευθύνης η Αριστερά, όχι γιατί δεν κυβέρνησε, αλλά γιατί δεν κατάλαβε την κρισιμότητα των καιρών. Αυτή είναι η ευθύνη της. Φυσικά, είναι πολύ μεγαλύτερη η ευθύνη όλων εκείνων που κυβέρνησαν.
…

Πάντως και η Αριστερά έχει εκείνο το μερίδιο ευθύνης που τώρα πρέπει να την κάνει να σκέφτεται σοβαρά όταν κάνει κριτική ανεξόδως. Ας το αντιληφθούμε. Όλοι φέρουμε το μερίδιο ευθύνης που μας ανήκει αναλογικώς.

Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

[1] Σελ. 5886, http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/a08fc2dd-61a9-4a83-b09a-09f4c564609d/ es20130108.pdf