Βουλή - Αγορεύσεις / Παρεμβάσεις

23-10-2012. Αγόρευση κ. Π. Παυλόπουλου κατά τη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών: «Κύρωση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου «Μεταφορά Μαθητών για το σχολικό έτος 2012-2013 (ΦΕΚ 171Α΄), μεταφορά αρμοδιότητας στις Περιφέρειες και άλλες διατάξεις».
………………

ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ[1]: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Παίρνω το λόγο όπως και στην επιτροπή, γιατί το ζήτημα, το οποίο σχετίζεται με τη μεταφορά των μαθητών, αποτελεί ένα βασικό χαρακτηριστικό του πώς ένα στοιχειώδες κομμάτι του κοινωνικού κράτους μπορεί από λάθη πολιτικής να οδηγηθεί και αυτό σε κατάρρευση. Και μάλιστα σε έναν τόσο ευαίσθητο τομέα όπως είναι αυτός της παιδείας.

 Η αλήθεια είναι, και πρέπει να την ομολογήσουμε, ότι το ζήτημα της μεταφοράς των μαθητών είναι εδώ και χρόνια που βρίσκεται σε εκκρεμότητα. Και κακώς. Και όσοι κυβέρνησαν -συμπεριλαμβανομένου του ομιλούντος- φέρουμε το μερίδιο ευθύνης που μας αναλογεί. Αλλά ουδέποτε, σας διαβεβαιώ κύριοι συνάδελφοι, το θέμα είχε φτάσει σε αυτήν την οξύτητα που φτάνει τώρα, ακριβώς γιατί οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης υπήρξαν όχι απλώς ερασιτεχνικές, αλλά καταστροφικές και για την τοπική αυτοδιοίκηση και για την παιδεία. Αυτό, όμως, όχι με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, αλλά με αποκλειστική ευθύνη εκείνων που μέσα στην κρίση -και εννοώ το ΠΑΣΟΚ και τον κ. Ραγκούση- πήγαν να κάνουν μια μεταρρύθμιση η οποία αποδείχθηκε ότι αναλογεί ιστορικά σε αυτό που λέμε «χωριά Ποτέμκιν».

Τι θέλω να πω με όλα αυτά; Το θέμα της μεταφοράς των μαθητών είναι ένα ζήτημα το οποίο δεν μπορεί να το θεωρήσει κανείς, υπό οποιαδήποτε εκδοχή, μια απλή τοπική υπόθεση για να μεταφέρεται από δήμους σε περιφέρειες και τούμπαλιν. Βέβαια μπορεί να γίνει χειρισμός του και πρέπει να γίνει χειρισμός σε τοπικό επίπεδο, αλλά συναρτάται αμέσως με το αγαθό, της παιδείας, το οποίο είναι συνταγματικώς κατοχυρωμένο. Μάλιστα η παιδεία είναι υποχρεωτική για συγκεκριμένες ηλικίες και συγκεκριμένα χρόνια εκπαίδευσης.

Άρα, ο μόνος φορέας ο οποίος κατά το Σύνταγμα και την πρακτική και την παράδοση του τόπου νομιμοποιείται να το χειριστεί είναι το Υπουργείο Παιδείας, το οποίο με τις περιφερειακές του υπηρεσίες σε επίπεδο αποκέντρωσης οφείλει να το χειριστεί. Και αυτό έπρεπε να είχαμε κάνει όλες οι κυβερνήσεις. Ήρθε η ώρα να γίνει.

Αυτή η λύση που ακολουθείται με την πράξη νομοθετικού περιεχομένου, είναι σαφές ότι αποτελεί μια λύση ανάγκης και γι’ αυτό την αποδεχόμαστε. Είναι μια κλασική περίπτωση πράξης νομοθετικού περιεχομένου που έπρεπε να εκδοθεί. Γιατί αλλιώς δεν θα είχαμε μεταφορά των μαθητών, που ούτε και τώρα στην ουσία μπορεί να την έχουμε όπως πρέπει. Άρα καλώς κάνουμε και την κυρώνουμε. Αλλά είναι ένα μεταβατικό στάδιο μέχρι να λυθεί το πρόβλημα οριστικά.

Υπερψηφίζω τη σχετική διάταξη αναλογιζόμενος και εγώ ποιες είναι οι ευθύνες που μας αναλογούν και θεωρώντας ότι πρέπει να γίνει αυτό τώρα, ώστε να φτάσουμε στην οριστική λύση με τον τρόπο που εξήγησα προηγουμένως.

Το δεύτερο που θέλω να τονίσω είναι ότι πρέπει αυτό το θέμα να το χειριστούμε με τη μεγαλύτερη δυνατή υπευθυνότητα. Γιατί μέσα στην οικονομική κρίση, την κατάρρευση του κοινωνικού κράτους που βλέπουμε, το να έχουμε και πρόβλημα στη μεταφορά των μαθητών, αυτό επιδεινώνει δραματικά τα πράγματα.

Ξέρουμε καλά πώς ζουν οι μαθητές μέσα στις οικογένειες, οι οποίες καταρρέουν. Αν σε αυτό προστεθεί και το γεγονός ότι δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στα σχολειά τους, αντιλαμβάνεται κανείς ποια είναι η ψυχολογία του μαθητή, ο οποίος πρέπει να έχει όλες τις δυνατότητες για να αντιμετωπίσει, μέσα από την οικογενειακή θαλπωρή και τη φροντίδα του σχολείου, αυτό που συμβαίνει στο τόπο. Και όχι μόνο βέβαια στη χώρα μας.

Το δεύτερο που θα ήθελα να τονίσω επ’ ευκαιρία αυτής της ρύθμισης που σήμερα ψηφίζουμε -όσοι την ψηφίζουμε- είναι ότι αποτελεί κλασικό δείγμα της ανευθυνότητας που ακολουθήθηκε από την κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου και από τον τότε Υπουργό Εσωτερικών κ. Ραγκούση σχετικά με τη λεγόμενη μεταρρύθμιση του «Καλλικράτη».

Κύριοι συνάδελφοι, όλοι ξέραμε -το είχα πει στην επιτροπή, το επαναλαμβάνω και εδώ- ότι μία διοικητική μεταρρύθμιση σημαίνει παραπάνω πόρους στην τοπική αυτοδιοίκηση. Σημαίνει ότι, όταν αυξάνεις τη δομή των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, χρειάζεσαι χρήματα. Αυτός είναι και ο λόγος που ενώ είχαμε σχεδιάσει τη διοικητική μεταρρύθμιση σε συμφωνία με την ΚΕΔΚΕ και την ΕΝΑΕ, τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο του 2008 επισήμανα στο Βελλίδειο στη Θεσσαλονίκη, παρόντων όλων των ταγών της τοπικής αυτοδιοίκησης ΚΕΔΚΕ και ΕΝΑΕ και παρόντος του τότε Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Παπανδρέου, ότι δυστυχώς η κρίση είχε ενσκήψει, δεν μπορούσε να γίνει μεταρρύθμιση και έπρεπε να «θωρακίσουμε» την τοπική αυτοδιοίκηση για να έχει τουλάχιστον τους πόρους που έπρεπε να έχει για να αντιμετωπίσει την κρίση, επειδή επιφορτίζεται μ’ ένα πολύ μεγάλο μέρος από την αντιμετώπιση της κοινωνικής κρίσης που έχουμε μπροστά μας. Συμφωνήσαμε όλοι.

Ξαφνικά και ενώ η κρίση σοβούσε ήδη, έφεραν τον «Καλλικράτη». Το ωραίο είναι ότι δεν ήταν μόνο οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που τον ψήφισαν την εποχή εκείνη. Υπήρξαν και άλλοι συνάδελφοι που δεν άκουγαν τότε όσους από μας λέγαμε ότι δεν γίνεται μεταρρύθμιση με ασκήσεις επί χάρτου χωρίς πόρους, με μεταφορά αρμοδιοτήτων και ιδίως χωρίς τη «ναυαρχίδα» που είχε ο «Καλλικράτης», δηλαδή το πρόγραμμα «Ελλάδα». Το οποίο ήταν ένα «πουκάμισο αδειανό» γιατί δεν έλεγε ποιοι είναι οι πόροι με βάση τους οποίους θα μπορούσε να προχωρήσει η τοπική αυτοδιοίκηση.

Δεν είναι μόνον αυτό, αλλά σας διαβεβαιώνω ότι την εποχή εκείνη οι περισσότεροι από την τοπική αυτοδιοίκηση εκραύγαζαν ότι πρέπει να γίνει. Όσοι φορείς είχαν έλθει στην Αίθουσα της Γερουσίας έλεγαν ότι πρέπει να γίνει. Έγινε. Επιβεβαιώθηκε πλήρως η κατάρρευση της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Λέω κάτι, κύριε Υπουργέ, αν και το έχω πει πολλές φορές: Άλλο το ζήτημα τού ότι αυτή η Κυβέρνηση στηρίζεται από τρία κόμματα και άλλο αυτή η Κυβέρνηση και οι Υπουργοί της να δέχονται ευθύνες που δεν τους αναλογούν. Οφείλετε να ξέρετε κ. Υπουργέ και να λέτε τι παραλάβατε, γιατί θα δείτε τα παραδείγματα τα οποία βλέπετε εδώ. Σας ζητούν λογαριασμό γιατί οι δήμοι δεν έχουν χρήματα για να κάνουν τη μεταφορά, όταν είναι μαθηματικά βέβαιο ότι δεν θα τα είχαν, γιατί αυτά είναι τα αποτελέσματα του «Καλλικράτη».

Παρακολουθώ τον κύριο Πρόεδρο της ΚΕΔΕ, τον πρώτο που κορυβαντιούσε εδώ ότι πρέπει να γίνει ο «Καλλικράτης», χωρίς να ζητάει πραγματικά εγγυήσεις την εποχή εκείνη για το ποια είναι τα χρήματα τα οποία θα είχε ο «Καλλικράτης» και ζητάει τα ρέστα τώρα και έρχεται και λέει ότι, παρά τη συμφωνία που είχε γίνει με το Υπουργείο, «γιατί δεν πάνε» -λέει- «στους δήμους, δώστε μας τα χρήματα που μάς αναλογούν κι εμείς θα κάνουμε τη μεταφορά των μαθητών». Όταν εκείνος ήξερε πολύ καλά την εποχή εκείνη ότι τα χρήματα δεν υπήρχαν. Τώρα που υιοθετείται αυτή η μεταβατική λύση που τονίζω ότι είναι λύση ανάγκης…
…..
Εξασφαλίζει τη μεταφορά των μαθητών και έρχονται και συμπεριφέρονται μ’ αυτό τον τρόπο. Είναι συνυπεύθυνοι γι’ αυτό το κατάντημα της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Σας ξαναλέω λοιπόν ότι ορθώς υιοθετείτε αυτήν τη λύση ανάγκης, αλλά σας παρακαλώ θερμά: Εξηγήστε κάθε φορά που σας «ζητάνε τα ρέστα» τι συνέβη με τον «Καλλικράτη», ποια ήταν η δήθεν μεταρρυθμιστική του τομή, τι είναι εκείνο που παραλάβατε και ποιος ευθύνεται για το κατάντημα της τοπικής αυτοδιοίκησης αυτή την ώρα. Αλλιώς να είστε βέβαιος ότι σε δύο-τρεις μήνες -είναι σα να το βλέπω- εσείς θα είστε υπεύθυνος, κύριε Υπουργέ, και το Υπουργείο Εσωτερικών -έτσι τουλάχιστον θα περάσει παραέξω- για ό,τι συμβαίνει σήμερα. Και αυτό θα είναι κακό και για σας και για την ιστορία γενικότερα.

Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.

[1] Σελ. 2.969,  http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/a08fc2dd-61a9-4a83-b09a-09f4c564609d/es20121023.pdf