Βουλή - Αγορεύσεις / Παρεμβάσεις

27-9-2012. Αγόρευση κ. Π. Παυλόπουλου κατά τη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη Κύρωση της πράξης νομοθετικού περιεχόμενου «Ρύθμιση θεμάτων συμβάσεων που αφορούν κέντρα πρώτης υποδοχής και εγκαταστάσεων κράτησης παράνομα διαμενόντων στη χώρα αλλοδαπών και τρόπο φύλαξης αυτών και άλλες διατάξεις».
……...

ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ[1]: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Πρώτα-πρώτα, να ευχαριστήσω θερμά την κ. Κωνσταντοπούλου που δέχθηκε αυτήν την αλλαγή λόγω ενός δικού μου εκτάκτου προβλήματος. Και της ζητώ συγγνώμη.

Κύριε Υπουργέ, θα επαναλάβω ορισμένα πράγματα από αυτά που είχα πει στην επιτροπή -και θα καταλάβουν και οι συνάδελφοι γιατί παίρνω το λόγο- και θα μου δοθεί η ευκαιρία επίσης να πω πόσο συμμερίζομαι τον όλο προγραμματισμό που κάνετε από εδώ και πέρα όχι μόνο για το συγκεκριμένο ζήτημα, δηλαδή το ζήτημα των κέντρων λαθρομεταναστών αλλά γενικότερα της πολιτικής που πρέπει να ακολουθήσουμε στο εξής. Έτσι ώστε να αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο της λαθρομετανάστευσης στη ρίζα του και όπως ταιριάζει σε μια δημοκρατική χώρα.

Δεν μπορώ να μην υπενθυμίσω -και αυτό το κάνω πάντοτε- τι σημαίνει αυτή η πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Θυμίζω, λοιπόν, κύριοι συνάδελφοι, ότι επί τρία ολόκληρα χρόνια ο κ. Χρυσοχοΐδης -και στη συνέχεια ο κ. Παπουτσής- όχι μόνο δεν έπραξαν τίποτα για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης, αλλά όλος αυτός ο προγραμματισμός, που η κυβέρνηση Καραμανλή και εγώ προσωπικά είχαμε κάνει, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ύστερα από την υπογραφή του συμφώνου για τη μετανάστευση και το άσυλο το 2008 στο Παρίσι και ύστερα από την επίσκεψη στην Αθήνα του Επιτρόπου Ζακ Μπαρό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τον Ιούνιο του 2009, πήγε πραγματικά «περίπατο».

Και ξαφνικά, παραμονές των εκλογών, ο κ. Χρυσοχοΐδης ανακαλύπτει ότι υπάρχει πρόβλημα λαθρομετανάστευσης και ότι πρέπει να γίνουν νέα κέντρα λαθρομεταναστών! Τα κέντρα που εν τω μεταξύ ήταν προγραμματισμένα, όπως σας είπα, πριν τρία χρόνια τα είχε ξεχάσει ότι υπήρχαν! Μπροστά του, έτοιμα, χρηματοδοτούμενα από την Ευρωπαϊκή Ένωση! Αυτό υπήρξε η αφορμή για την εφαρμογή του άρθρου 44 παράγραφος 1 του Συντάγματος!

Πραγματικά, κύριε Υπουργέ, δεν έχουμε κάνει -αυτό είναι αλήθεια και διαχρονικά- την καλύτερη χρήση του άρθρου 44 παράγραφος 1 του Συντάγματος που λέει ότι πρέπει να εκδίδονται πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, όταν συντρέχουν έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικώς επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης. Είχαν δει πολλά τα μάτια μου. Πάντως, τέτοια έκτακτη περίπτωση εξαιρετικώς επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης δεν είχε υπάρξει ποτέ, η οποία θα μπορούσε να ταυτίζεται με τις εκλογικές αγωνίες ενός υποψηφίου στη Β’ Αθηνών!

Και αυτό δεν μπορώ να μην το επισημάνω. Δεν έχω τίποτα προσωπικό με τον κ. Χρυσοχοΐδη -το ξέρουν όλοι εδώ- αλλά δεν μπορεί να υπάρχουν τέτοιες θεσμικές παρεμβάσεις που, στην κυριολεξία, όχι μόνο τραυματίζουν, αλλά γελοιοποιούν τις διατάξεις του Συντάγματος.

Επειδή ακούστηκε ότι μπορεί να προκύπτει ακυρότητα από αυτό, σπεύδω να σας πω -και ουσιαστικά καλά κάνουμε και κυρώνουμε την πράξη, δεν μπορούμε να μην την κυρώσουμε- ότι δεν προκύπτει ακυρότητα ή αντισυνταγματικότητα, η οποία θα μπορούσε να διαπιστωθεί δικαστικά εξαιτίας αυτού του γεγονότος που σας ανέφερα. Γιατί πάγια η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας δέχεται ότι τα κυβερνητικά παραγωγικά αίτια, σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 44 παράγραφος 1 του Συντάγματος, δεν ελέγχονται δικαστικώς. Αυτή είναι πάγια νομολογία!

Έχουμε τέσσερις, πέντε αποφάσεις -η πρώτη υπήρξε της ολομέλειας- και αυτή είναι και η κρατούσα άποψη στο χώρο της θεωρίας. Άρα, θέμα δικαστικώς ελεγχόμενης αντισυνταγματικότητας δεν υπάρχει. Τον έλεγχο που κάνω τον ανάγω σε θέμα πολιτικής πρακτικής και σεβασμού των θεσμών γενικότερα.

Από εκεί και πέρα, τρέχετε και το ξέρω, κύριε Υπουργέ. Έχετε κάνει πολλές ενέργειες. Και δεν είναι μόνον οι επιχειρήσεις «ΞΕΝΙΟΣ ΖΕΥΣ» που ορθά γίνονται και βλέπουμε την τεράστια διαφορά. Άλλωστε, μην ξεχνάμε πότε δημιουργήθηκαν οι ομάδες «ΔΙΑΣ». Δεν δημιουργήθηκαν επί Χρυσοχοΐδη. Το καλοκαίρι του 2009 άρχισαν να δημιουργούνται. Επίσης, σωστά κάνετε και προωθείτε ό,τι κέντρα πρέπει αυτήν τη στιγμή να προωθήσουμε. Διότι αυτό το μέτρο τουλάχιστον ανακουφίζει τα μεγάλα αστικά κέντρα και, ταυτοχρόνως, μειώνει τα κρούσματα εγκληματικότητας.

Όμως, δεν είναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτή μόνο η πρωτοβουλία της Κυβέρνησης και γι’ αυτό συμπαρίσταμαι απόλυτα σε αυτό που κάνει ο κ. Δένδιας και η Κυβέρνηση. Αλλά και γιατί είναι η συνέχεια των όσων είχαμε προγραμματίσει ήδη από το 2009. Πρέπει να πούμε σαφώς ότι το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί χωρίς τη συνεργασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία και εκείνη -επειδή δεν πιέστηκε από την Κυβέρνηση Παπανδρέου- έχει καθυστερήσει σε πολλά και σημαντικά βήματα.

Δύο είναι, κυρίως, τα βήματα που πρέπει να κάνουμε αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα στη ρίζα του. Πρώτον, να πιέσουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση για να υπάρξει αλλαγή του Δουβλίνο II, αυτό που κακώς υπογράφηκε, όπως υπογράφηκε, τότε. Δεν μπορούμε μόνοι μας -το ξέρετε- και είμαστε σχετικά αδύναμοι από πλευράς συμμαχιών, αλλά πρέπει να το πολεμήσουμε.

Όμως, τονίζω προς πολλούς συναδέλφους ότι το ζήτημα της αλλαγής του Δουβλίνο II δεν λύνει όλο το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης. Γιατί θεωρούν κάποιοι ότι μπορεί να το λύσει. Είναι λάθος. Λύνει το πρόβλημα των αιτούντων άσυλο και μόνον αυτών, που είναι περίπου πενήντα χιλιάδες.

Για να λυθεί όλο το υπόλοιπο, πρέπει και η Ευρωπαϊκή Ένωση να αναλάβει τις ευθύνες της και να πιέσει τα κράτη εκείνα τα οποία παράγουν, είναι φωλιές όχι μόνο λαθρομεταναστών, αλλά δουλεμπορίου, με πρώτη την Τουρκία. Δεν είναι, όμως, η μόνη. Είναι και το Πακιστάν, είναι το Αφγανιστάν. Είναι όλες εκείνες οι χώρες οι οποίες ενώ ξέρουν το δουλεμπόριο που γίνεται, δεν υπογράφουν με την Ελλάδα συμφωνίες επανεισδοχής.

Διερωτώνται πολλοί συμπολίτες μας γιατί η Κυβέρνηση δεν τους στέλνει πίσω στην πατρίδα τους. Δεν ξέρουν ότι επειδή αυτές οι χώρες δεν έχουν υπογράψει συμφωνίες επανεισδοχής, δεν μπορούμε να τους στείλουμε πίσω; Για να υπογράψουν, πρέπει να πιεστούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση και ορθώς -και ξέρω αυτές ακριβώς τις μέρες τι πρωτοβουλία παίρνετε, για να ξαναπιάσετε τη σκυτάλη, κύριε Υπουργέ- πρέπει και η Ευρωπαϊκή Ένωση να αναλάβει τις ευθύνες της. Διότι είναι υποχρέωσή της από το ίδιο το σύμφωνο για τη μετανάστευση και το άσυλο. Αυτό προκύπτει από το σύμφωνο αυτό, ότι είναι και η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως νομικό πρόσωπο, που πρέπει να πιέσει τρίτες χώρες που παράγουν λαθρομετανάστευση να υπογράψουν τέτοιες συμφωνίες επανεισδοχής.

Τα μέτρα, όμως, ορθώς τα παίρνετε, γιατί είναι άμεσα μέτρα ανακούφισης. Το είπα ότι δεν λύνεται το πρόβλημα μακροπρόθεσμα, αλλά τουλάχιστον μπαίνει μπροστά ξανά η πολιτική που έπρεπε να ακολουθήσουμε.

Από την κυβέρνηση Παπανδρέου θα μείνει όχι μόνο το ότι δεν έκανε τίποτα, αλλά ότι ο κ. Χρυσοχοΐδης τον Ιούλιο του 2010 υπέγραψε με τον Τούρκο ομόλογό του τροποποίηση της συμφωνίας Παπανδρέου-Τζεμ, τη συμφωνία επανεισδοχής Παπανδρέου-Τζεμ του 2001, στην οποία πλέον η Τουρκία υποχρεώνεται να παίρνει πίσω χίλιους λαθρομετανάστες το χρόνο! Το πόσους μας στέλνει και μας έστελνε ιδίως από τον Έβρο το ξέρετε.

Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε και ζητώ και πάλι συγγνώμη για την αλλαγή της σειράς.

[1] Σελ.2135, http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/a08fc2dd-61a9-4a83-b09a-09f4c564609d/es20120927.pdf